"Beer is finished, but we have Heineken" ;-)
Door: Mier
Blijf op de hoogte en volg Miranda
04 Mei 2007 | Indonesië, Batavia
Hallo allemaal!
Hier nog een berichtje vanaf Flores. De vorige keer ging ik bbq-en aan het strand met zingen en dansen. Dat laatste viel gelukkig mee, want ik houd niet zo van die toeristische dingen.. hihi Lekker aan zee gegeten dus, met de zang op de achtergrond.
De volgende dag (1 mei) zijn we uit het hotel in Maumere vertrokken en via een dorpje-op-palen gereisd. Daarr lekker rondgeslenterd en wat willen die mensen graag aandacht, totaal anders dan in Afrika en ik voel me niet bezwaard. Las later over dit dorpje dat het de nazaten waren van de zeerovers die vroeger "onze" VOC-schepen plunderden, dus misschien was het goedmakerij! hahaha Nee hoor, was leuk om te zien. Als je net beseft hoe primitief ze leven (en je je afvraagt hoe lang je dat zelf vol zou houden), zie je in een hutje ineens 4 jongeren zitten 'gamen' achter 2 mooie grote tv-schermen! Zo lekker van het ene in het andere uiterste! :-)
De weg die we naar Moni nemen is meer een wandelpad tussen het groen door, passeren van andere auto's en bussen is dan ook vaak problematisch! En het groen langs de weg is ideaal voor mensen als ik met hoogtevrees, best goed te doen!
We stoppen nog even bij een dorpje en krijgen een rondleiding in een Chiefs house, nou dat is ECHT voor de toeristen!
(ok, dat ben ik ook.. maar toch..) Ook weer gehad!
Aangekomen in Moni ben ik nog even gaan lopen om kiekjes te maken, maar het was al te donker, wel nog met wat mensen 'gesproken', je kent het wel: "Where are you from?" "I am .." "What's your name?" enz.
Dan gaan we met de groep eten bij een restaurantje wat de gids aanraadt. We moeten tussen allerlei huisjes door en komen dan op een soort van teras uit, wat niet echt op een restaurant lijkt. Het restaurant zelf blijkt te klein voor 14 personen en dus zitten we nu op het balkon van een hotelletje. We hebben ook uitzicht op de vulkaar Kelimutu, maar het is aardedonker, dus ze kunnen ons alles wijsmaken! Later zien we dat we zitten te eten aan het graf van opa en oma ofzo... Hier is het namelijk normaal dat ouders bij het huis begraven worden en wij ontdekken de graven dus naast onze tafel! Hoe meer zielen hoe meer vreugd zegmaar!! :-)
In het hotel wordt nog wat gedronken en de mannen willen bier (Bintang hier), waarop de ober zegt: "Beer is finished, but we have Heineken" ;-) Freddie zou zich omdraaien in zijn graf... Gelukkig is Bintang wel van Heineken, dat verzacht de pijn een beetje. Mijn kamer ligt direct naast het restaurant en ik heb mazzel dat we allemaal de volgende morgen vroeg op moeten om de zon op te zien komen bij de Kelimutuvulkaan, dus geen overlast. Na een kort nachtje dus dinsdag vroeg op. En ja hoor.. BINGO!! Een duimlange kakkerlak op mijn pad naar het lichtknopje!!! Ben dus over de bedden heen gegaan en heb vanaf het bed met een lege waterfles op de grond geslagen om hem te verjagen en dat ging goed. Toen het mannetje van het hotel kwam voor de wake-up-come-by (de 'call' kennen ze hier nog niet!), heeft hij hem van mijn balkonnetje af gehaald. Daarna dus flink met mijn fles tegen mijn schoenen geklopt om zeker te weten dat zijn broertje of zusje daar niet in zat, maar het viel mee, helemaal niets. Heb niet eens gegild! We moeten 45 minuten met de bus omhoog en ook nu toetert de chauffeur er flink op los, terwijl er op dit uur (4 uur in de ochtend) echt geen bussen van bovenaf komen, maar dat schijnt weer te zijn om de geesten (van overledenen) die op weg zijn naar de kraters te waarschuwen... Je zal maar de geest van je oma aanrijden! Het barst hier echt van het bijgeloof! Boven nog een kwartiertje met de benenwagen en dat is goed te doen. Onze vrees wordt wel werkelijkheid, want het is helemaal bewolkt en mistig... de zonsopkomst kunnen we dus wel vergeten. Maar de wind waait de mist/wolken af en toe weg en dan kunnen we genieten van de mooie kleuren in de kratermeren, vooral de turqoise is fantastisch!! Het bijgeloof zegt dat de zielen van overledenen hierin huizen. Om de zoveel jaar veranderen de kleuren ook (ineens). Nu zijn ze turqoise, bruin en zwart. Na een uur wordt het toch wel koud. Op de terugweg kijken we nog in het bruine kratermeer en je ruikt duidelijk de zwavel (hier is vast de geest van "het meisje met de zwavelstokjes" :-))
Trouwens, ik maak veel foto's, maar Steven en Hanneke maken echt veel meer, die klikken de hele dag en schijnen gerust met 6000 foto's thuis te komen, hebben jullie het maar makkelijk met mij! hihi Ze hebben dezelfde camera en worden door de groep "de cameraploeg" genoemd, misschien noemen ze mij wel
"de cameravrouw" hoor, maar dat weet ik niet! :-)
Op de terugweg naar beneden 'spotten' (toch nog wat Afrika-invloeden...) de eerste 2 (andere) toeristen!
Na de spullen gepakt te hebben en een ontbijt met bananenpannekoekjes gaan we op pad voor een lange rit naar Riung. Weer over een veredeld wandelpad... We stoppen bij het blauwe-stenen-strandje en bij een hangbrug over een rivier. De bijrijder laat hem lekker wiebelen als ik er over ga, maar mij maakt ie niet bang (nu eens niet! :-)).
Flores is voornamelijk Christelijk (of Katholiek, maar in ieder geval niet Islamitisch... oeps, valt deze heiden weer door de mand) en onderweg komen we een processie tegen. Ze lopen met een kastje met Mariabeeld erin naar de zee en zingen liedjes en lezen voor uit de Bijbel. We stoppen om ze voorbij te zien komen. Het wordt als donker en ze hebben nog een flink eind te gaan naar de zee... Kunnen wij ons niet voorstellen dat je dat zou doen.
Wij moeten in Riung flink zoeken naar het hotel, niet dat Riung zo groot is, maar er staat niet veel aangegeven. Het is dan ook al donker en laat als we aankomen. In mijn badkamer zie ik weer een kakkerlak wegschieten en besluit dit keer hulp te halen. Anneloe komt en ontdekt dat het slechts een tji-tjak is. Ben ik niet bang voor, maar om een tweede vergissing met een kakkerlak te voorkomen, haalt ze hem weg. Ik slaap die nacht dus gerust, thanks to Anneloe!!
(heb hier op de kamer een ouwerwets spotje staan op het nachtkastje, maar wel met een dimmer! hahaha)
Woensdag 3 mei hebben we een boottochtje gemaakt. We zijn gaan lopen naar de zee en wat leuk om dan van die primitieve huisjes te zien met hightech schotels voor de deur!! Op de stijger zien we alweer andere toeristen, de teller staat al op 5! We varen eerst naar een kolonie vliegende honden. Het zijn echt draken als je ze ziet vliegen.
Dan door naar een eilandje voor de kust, waar we schitterend hebben kunnen snorkelen!! Ben erg blij met mijn nieuwe onderwatercamera, want naast goede foto's ben ik ook blij dat hij het nog doet. De camera van zowel Steven&Hanneke en van Mariejan&Otto begeven het. Gelukkig voor Steven&Hanneke is die van hen het 's avonds weer gaan doen. Mariejan&Otto hebben echt pech, vervelend, want we hebben nog wel wat onderwaterwereld te gaan straks op de boot!
We hebben veel mooie visjes, koraal, krabbetjes en een gaaf kreeftje gezien!
Ook nu weer een soort van Nemo-visjes, maar die vielen dit keer niet aan, ik bleef ook uit de buurt!
Gisteravond dus flink rood, want het gaat erg hard op een boot en als snorkelend. Dus Eef, ik heb een hempje, t-shirt en driehoekjes in mijn lijf staan, drama! hahahaha
Op de terugweg heb ik maar een tentje van mijn sarong gemaakt, om doorbranden te voorkomen.
Gisteravond in een lokaal tentje gegeten. Heb even een kijkje in de keuken genomen en spontaan besloten vegetarisch te eten. 2 Kids zaten op de grond een kip aan stukken te hakken voor de sate ayam... ;-)
Vandaag was het niet zo'n lange rit, wel een paar stops. Eentje bij een schooltje wat niet zo'n succes was en eentje voor een drankje. Ik ging even lopen om een kiekje te maken van een mooi graf bij een huis. Ik vond er eentje en liep iets het erf op. Komt er een man naar buiten die van alles roept.. ik schrikken en lief lachen. Nou, hij was niet boos, maar riep de hele familie en dus nog een familiefoto moeten maken, met opa dus op de achtergrond in zijn graf. Ze vinden het leuk om per foto mee naar Nederland te reizen, misschien toch eens nadenken over zo'n direct printen ding van Canon, kun je ook een foto meteen weggeven. Inmiddels in Bajawa. Morgen splitsen we een beetje op en ga ik een wandeling maken naar een krater (het barst hier natuurlijk van de kraters) en in de middag rijden we rond in de omgeving.
voor nu ga ik ermee nokken, want het is alweer veel te veel gezwam!!! Sterkte jullie met lezen!! (mocht je dit lezen, dan behoor je al tot de helden die de eindstreep van dit bericht hebben gehaald, gefeliciteerd!)
Liefs,
Mier
xxx
ps1: San, de dropjes waren lekker! sterte met de Amarula... ;-)
ps2: Pa en ma, jullie dropjes hebben we nog tegoed. Ben heel blij met mijn tas, groot en zwaar, maar alles zit zo mooi en ik heb lekker veel bergvakjes!
ps3: Frank, stoer dat je durft te reageren! En nog stoerder ga je nu een echte krater beklimmen, suc6!
ps4: Marieke, volgens mij ken ik hem wel, leuk om in Delft koninginnedag te vieren!!
ps5:Al en Joyce, goede reis naar huis (mogelijk lezen jullie dit op Kuala Lumpur), ga lekker nagenieten van jullie mooie reis met fantastische indrukken en mooie en soms emotionele herinneringen. Geniet van de mannen!!
ps6: Rene en Andre, geniet van jullie vrouwen!! ;-) Wie brengt mij nu in mijn laatste week een doos Celebrations???!!!
Hier nog een berichtje vanaf Flores. De vorige keer ging ik bbq-en aan het strand met zingen en dansen. Dat laatste viel gelukkig mee, want ik houd niet zo van die toeristische dingen.. hihi Lekker aan zee gegeten dus, met de zang op de achtergrond.
De volgende dag (1 mei) zijn we uit het hotel in Maumere vertrokken en via een dorpje-op-palen gereisd. Daarr lekker rondgeslenterd en wat willen die mensen graag aandacht, totaal anders dan in Afrika en ik voel me niet bezwaard. Las later over dit dorpje dat het de nazaten waren van de zeerovers die vroeger "onze" VOC-schepen plunderden, dus misschien was het goedmakerij! hahaha Nee hoor, was leuk om te zien. Als je net beseft hoe primitief ze leven (en je je afvraagt hoe lang je dat zelf vol zou houden), zie je in een hutje ineens 4 jongeren zitten 'gamen' achter 2 mooie grote tv-schermen! Zo lekker van het ene in het andere uiterste! :-)
De weg die we naar Moni nemen is meer een wandelpad tussen het groen door, passeren van andere auto's en bussen is dan ook vaak problematisch! En het groen langs de weg is ideaal voor mensen als ik met hoogtevrees, best goed te doen!
We stoppen nog even bij een dorpje en krijgen een rondleiding in een Chiefs house, nou dat is ECHT voor de toeristen!
(ok, dat ben ik ook.. maar toch..) Ook weer gehad!
Aangekomen in Moni ben ik nog even gaan lopen om kiekjes te maken, maar het was al te donker, wel nog met wat mensen 'gesproken', je kent het wel: "Where are you from?" "I am .." "What's your name?" enz.
Dan gaan we met de groep eten bij een restaurantje wat de gids aanraadt. We moeten tussen allerlei huisjes door en komen dan op een soort van teras uit, wat niet echt op een restaurant lijkt. Het restaurant zelf blijkt te klein voor 14 personen en dus zitten we nu op het balkon van een hotelletje. We hebben ook uitzicht op de vulkaar Kelimutu, maar het is aardedonker, dus ze kunnen ons alles wijsmaken! Later zien we dat we zitten te eten aan het graf van opa en oma ofzo... Hier is het namelijk normaal dat ouders bij het huis begraven worden en wij ontdekken de graven dus naast onze tafel! Hoe meer zielen hoe meer vreugd zegmaar!! :-)
In het hotel wordt nog wat gedronken en de mannen willen bier (Bintang hier), waarop de ober zegt: "Beer is finished, but we have Heineken" ;-) Freddie zou zich omdraaien in zijn graf... Gelukkig is Bintang wel van Heineken, dat verzacht de pijn een beetje. Mijn kamer ligt direct naast het restaurant en ik heb mazzel dat we allemaal de volgende morgen vroeg op moeten om de zon op te zien komen bij de Kelimutuvulkaan, dus geen overlast. Na een kort nachtje dus dinsdag vroeg op. En ja hoor.. BINGO!! Een duimlange kakkerlak op mijn pad naar het lichtknopje!!! Ben dus over de bedden heen gegaan en heb vanaf het bed met een lege waterfles op de grond geslagen om hem te verjagen en dat ging goed. Toen het mannetje van het hotel kwam voor de wake-up-come-by (de 'call' kennen ze hier nog niet!), heeft hij hem van mijn balkonnetje af gehaald. Daarna dus flink met mijn fles tegen mijn schoenen geklopt om zeker te weten dat zijn broertje of zusje daar niet in zat, maar het viel mee, helemaal niets. Heb niet eens gegild! We moeten 45 minuten met de bus omhoog en ook nu toetert de chauffeur er flink op los, terwijl er op dit uur (4 uur in de ochtend) echt geen bussen van bovenaf komen, maar dat schijnt weer te zijn om de geesten (van overledenen) die op weg zijn naar de kraters te waarschuwen... Je zal maar de geest van je oma aanrijden! Het barst hier echt van het bijgeloof! Boven nog een kwartiertje met de benenwagen en dat is goed te doen. Onze vrees wordt wel werkelijkheid, want het is helemaal bewolkt en mistig... de zonsopkomst kunnen we dus wel vergeten. Maar de wind waait de mist/wolken af en toe weg en dan kunnen we genieten van de mooie kleuren in de kratermeren, vooral de turqoise is fantastisch!! Het bijgeloof zegt dat de zielen van overledenen hierin huizen. Om de zoveel jaar veranderen de kleuren ook (ineens). Nu zijn ze turqoise, bruin en zwart. Na een uur wordt het toch wel koud. Op de terugweg kijken we nog in het bruine kratermeer en je ruikt duidelijk de zwavel (hier is vast de geest van "het meisje met de zwavelstokjes" :-))
Trouwens, ik maak veel foto's, maar Steven en Hanneke maken echt veel meer, die klikken de hele dag en schijnen gerust met 6000 foto's thuis te komen, hebben jullie het maar makkelijk met mij! hihi Ze hebben dezelfde camera en worden door de groep "de cameraploeg" genoemd, misschien noemen ze mij wel
"de cameravrouw" hoor, maar dat weet ik niet! :-)
Op de terugweg naar beneden 'spotten' (toch nog wat Afrika-invloeden...) de eerste 2 (andere) toeristen!
Na de spullen gepakt te hebben en een ontbijt met bananenpannekoekjes gaan we op pad voor een lange rit naar Riung. Weer over een veredeld wandelpad... We stoppen bij het blauwe-stenen-strandje en bij een hangbrug over een rivier. De bijrijder laat hem lekker wiebelen als ik er over ga, maar mij maakt ie niet bang (nu eens niet! :-)).
Flores is voornamelijk Christelijk (of Katholiek, maar in ieder geval niet Islamitisch... oeps, valt deze heiden weer door de mand) en onderweg komen we een processie tegen. Ze lopen met een kastje met Mariabeeld erin naar de zee en zingen liedjes en lezen voor uit de Bijbel. We stoppen om ze voorbij te zien komen. Het wordt als donker en ze hebben nog een flink eind te gaan naar de zee... Kunnen wij ons niet voorstellen dat je dat zou doen.
Wij moeten in Riung flink zoeken naar het hotel, niet dat Riung zo groot is, maar er staat niet veel aangegeven. Het is dan ook al donker en laat als we aankomen. In mijn badkamer zie ik weer een kakkerlak wegschieten en besluit dit keer hulp te halen. Anneloe komt en ontdekt dat het slechts een tji-tjak is. Ben ik niet bang voor, maar om een tweede vergissing met een kakkerlak te voorkomen, haalt ze hem weg. Ik slaap die nacht dus gerust, thanks to Anneloe!!
(heb hier op de kamer een ouwerwets spotje staan op het nachtkastje, maar wel met een dimmer! hahaha)
Woensdag 3 mei hebben we een boottochtje gemaakt. We zijn gaan lopen naar de zee en wat leuk om dan van die primitieve huisjes te zien met hightech schotels voor de deur!! Op de stijger zien we alweer andere toeristen, de teller staat al op 5! We varen eerst naar een kolonie vliegende honden. Het zijn echt draken als je ze ziet vliegen.
Dan door naar een eilandje voor de kust, waar we schitterend hebben kunnen snorkelen!! Ben erg blij met mijn nieuwe onderwatercamera, want naast goede foto's ben ik ook blij dat hij het nog doet. De camera van zowel Steven&Hanneke en van Mariejan&Otto begeven het. Gelukkig voor Steven&Hanneke is die van hen het 's avonds weer gaan doen. Mariejan&Otto hebben echt pech, vervelend, want we hebben nog wel wat onderwaterwereld te gaan straks op de boot!
We hebben veel mooie visjes, koraal, krabbetjes en een gaaf kreeftje gezien!
Ook nu weer een soort van Nemo-visjes, maar die vielen dit keer niet aan, ik bleef ook uit de buurt!
Gisteravond dus flink rood, want het gaat erg hard op een boot en als snorkelend. Dus Eef, ik heb een hempje, t-shirt en driehoekjes in mijn lijf staan, drama! hahahaha
Op de terugweg heb ik maar een tentje van mijn sarong gemaakt, om doorbranden te voorkomen.
Gisteravond in een lokaal tentje gegeten. Heb even een kijkje in de keuken genomen en spontaan besloten vegetarisch te eten. 2 Kids zaten op de grond een kip aan stukken te hakken voor de sate ayam... ;-)
Vandaag was het niet zo'n lange rit, wel een paar stops. Eentje bij een schooltje wat niet zo'n succes was en eentje voor een drankje. Ik ging even lopen om een kiekje te maken van een mooi graf bij een huis. Ik vond er eentje en liep iets het erf op. Komt er een man naar buiten die van alles roept.. ik schrikken en lief lachen. Nou, hij was niet boos, maar riep de hele familie en dus nog een familiefoto moeten maken, met opa dus op de achtergrond in zijn graf. Ze vinden het leuk om per foto mee naar Nederland te reizen, misschien toch eens nadenken over zo'n direct printen ding van Canon, kun je ook een foto meteen weggeven. Inmiddels in Bajawa. Morgen splitsen we een beetje op en ga ik een wandeling maken naar een krater (het barst hier natuurlijk van de kraters) en in de middag rijden we rond in de omgeving.
voor nu ga ik ermee nokken, want het is alweer veel te veel gezwam!!! Sterkte jullie met lezen!! (mocht je dit lezen, dan behoor je al tot de helden die de eindstreep van dit bericht hebben gehaald, gefeliciteerd!)
Liefs,
Mier
xxx
ps1: San, de dropjes waren lekker! sterte met de Amarula... ;-)
ps2: Pa en ma, jullie dropjes hebben we nog tegoed. Ben heel blij met mijn tas, groot en zwaar, maar alles zit zo mooi en ik heb lekker veel bergvakjes!
ps3: Frank, stoer dat je durft te reageren! En nog stoerder ga je nu een echte krater beklimmen, suc6!
ps4: Marieke, volgens mij ken ik hem wel, leuk om in Delft koninginnedag te vieren!!
ps5:Al en Joyce, goede reis naar huis (mogelijk lezen jullie dit op Kuala Lumpur), ga lekker nagenieten van jullie mooie reis met fantastische indrukken en mooie en soms emotionele herinneringen. Geniet van de mannen!!
ps6: Rene en Andre, geniet van jullie vrouwen!! ;-) Wie brengt mij nu in mijn laatste week een doos Celebrations???!!!
-
04 Mei 2007 - 09:44
San:
YES ik heb de eindstreep gehaald! Wat een mooie verhalen (op kakkerlakken na!) en ben echt zo benieuwd naar de foto's. gelukkig dat die kraterwandeling met die meren meeviel. Zat echt aan je te denken die dag, maar een kwartiertje klimmen is niks na onze gorilla-tracking :-))
Mier, geniet nog maar flink en blijven mailenhoor!! liefs! -
04 Mei 2007 - 09:52
Mier Zelf:
He San, wat ben jij snel, zit hier net nog een paar taalfouten eruit te halen (hoef jij het niet meer te doen met die rode pen van je.. hihi) en wat ps'jes toe te voegen...
Ja, dit was niets met de Gorillatracking vergeleken, jij bent een echte held hoor! Maar dat meer vanwege je examen, supergefeliciteerd!!! De theorie van je opleiding sportmassage is binnen, gaan we "saampjes" (jij in het zweet ik relaxt op de tafel) 4 juni de praktijk halen!!!
Mier -
04 Mei 2007 - 11:14
Angelo & A-M :
Ik lees al je verhalen hoor ! Moet er zo om lachen want zie jou helemaal voor me met die beesten op je kamer ! Je wordt nog eens een held met dat ongedierte. Mooi dat de groep zo bevalt. Veel plezier nog.
Ik ben flink aan het aftellen: nog 1 week werken !
Geniet ze!
Anne-Marie -
04 Mei 2007 - 11:14
Boukje:
Goed te lezen dat Heineken toch een apart biertje blijft. Ha ha
En ik zou je niet nadoen met die kakkerlakken, ik zou net zolang gillen tot ze die beesten weg komen halen. Ik ben trots op je!!!
liefs -
04 Mei 2007 - 11:17
Pa En Ma:
Hoi,griet wat een end verhaal maar ik ben echt tot het einde gekomen.Voel me dus een held!!Wat die toeristen beterft zijn die van dichtbij te spotten of zijn het halve wilden:-) Voor we naar de Hoek gaan zijn we lekker op de hoogte.Vanaf morgen horen we de sms-jes wel weer van je.Tot horens en geniet maar lekker door!!
Pa en Ma XXX -
04 Mei 2007 - 11:35
Marieke:
Hihi, toch niet nog meer "Amarula liedjes" he? ;)
Ik blijf je verhalen ook lezen hoor! Altijd leuk :).
Enne, over Heineken gesproken....je had daar toch een collega die Martine heet? Toch niet toevallig Martine Beer?
Have fun!! En oppassen voor de kakkerlakken ;)! -
08 Mei 2007 - 17:17
Claudia:
Ik lees het alweer: een supertrip!!!! Onwijs fijn voor je dat je het weer zo naar je zin hebt.En die paar beestjes,ach joh, je moet eens naar Afrika gaan,daar zijn ze veel groter.... ;-)) xxx -
08 Mei 2007 - 17:55
Joyce:
Lieve Mier,genoten van jouw verhaal.
Als dit geen avontuur is met al die kakkerlakken en andere enge beestjes!
Ik ben inmiddels weer een beetje gewend aan het kleine Nederland, maar denk nog steeds terug aan de schitterende weekjes samen met Alice. Zo ook de twee dagen samen met jou op Bali.Ik zal jou verhalen met veel plezier blijven volgen.Mier toi,toi,toi.
Liefs Joyce en André -
10 Mei 2007 - 10:03
Lilly:
Hee Mier,
Eindelijk tijd gevonden om heel je verhaal te lezen (ook de vorige berichten). Om ff terug te komen op het geloof op Flores. Je bent ook echt een heiden, natuurlijk zijn ze Katholiek!!!
En kakkerlakken kun je beter niet doodslaan (komen de eitjes vrij, die vervolgens aan je schoen oid blijven hangen en krijg je er nog veel meer).
Mier, ik geniet al van je verhalen, laat staan als je het live beleefd net als jij.
Geniet nog ff en tot gauw!
Dikke zoen Lilly -
11 Mei 2007 - 10:31
Robin:
He Meir
Wat een verhaal, ga je de competitie aan met Al! ;-)
Bedankt voor je sms-je. Tennis gaat prima zonder je. Heb nog niet verloren ;-). Jaloers op je duiken.. bijna manta's zien is niets om jaloers op te worden. Net als ik bijna de whaleshark. :-(
Hoop dat je nog veel mooie dingen mag zien en zie je snel weer op de tennisbaan.
Robin
x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
